Այսօր ձեզ ենք ներկայացնում լեհական գրականության մեծագույն ներկայացուցիչներից մեկի՝ XIX դարի վերջի և 20-րդ դարի առաջին կեսի Կենտրոնական Եվրոպայի գրականության ամենանշանավոր գրողներից մեկի՝ Գերհարթ Հաուպտմանի կենսագրությունը։ խթանողներ del նատուրալիզմ.
Գերհարթ Հաուպտմանը ծնվել է 1862 թվականի նոյեմբերի 5-ին Լեհաստանի Շչավնո քաղաքում, որը նախկինում կոչվում էր Օբերսալցբրուն և պատկանում էր Գերմանական կայսրությանը։ Երիտասարդ տարիքից նրան գրավել է արվեստը, նույնիսկ ընդունվել է Բրեսլաու քաղաքի արվեստի դպրոց։ Հետագայում նա կմասնակցի իր համալսարանական ուսմանը Յենայի համալսարանում, որտեղ կսովորի փիլիսոփայություն և բնական գիտություններ:
1883 թվականին նա որոշում է շարունակել իր արվեստը, որի համար մեկնելու է Իտալիա։ Իտալիայում գտնվելու ընթացքում նա կբացահայտեր իր կիրքը գրականության աշխարհի հանդեպ, ինչը նրան կհանգեցնի գրել իր առաջին ստեղծագործությունները՝ բանաստեղծությունների շարքը::
Երկու տարի անց նա ամուսնացավ Մարի Թինեմանի հետ, և նրանք միասին տեղափոխվեցին Սիլեզիա: 1880-ականների վերջին նրա ամենակարևոր գործերից մեկը՝ «Լուսաբացից առաջ» դրաման լույս կտեսնի։ Ստեղծագործությունը Հաուպտմանին մեծ համբավ կբերի երիտասարդ գրողների շրջանում, ովքեր նրան տեսնում էին որպես կերպար, որին պետք է հետևեն, բայց ընդհակառակը, նա խստորեն քննադատվեց ավագ գրողների կողմից՝ ստեղծագործություն ստեղծելու համար։ դա պայմանական-ից դուրս էր, և դադա ժամանակի գրականության մեջ այսպես կոչված նատուրալիզմի մեկնարկային կետն էր։
Սրանից հետո 1890 թվականի «Das Friedensfest»-ը, «Einsame Menschen»-ը, մեկ տարի անց և «Ջուլհակները», 1892 թ. լույս, ստեղծագործություն, որով նա խիստ քննադատում է կապիտալիզմը՝ պաշտպանելով բանվոր դասակարգին, և որը համարվում է նրա կարևորագույն գործերից մեկը։
Նա հետագայում կգրի «Քոլեջ Քրեմփթոն», որը նա կհրատարակի 1892 թվականին, «The Beaver Skin», որը նա կհրատարակի մեկ տարի անց, «Խորտակված զանգը», 1897-ից, «Fuhrmann Henschel», 1898-ից, կամ «Y Pipa dans!», 1905-ից։ Այս ընթացքում, ավելի կոնկրետ՝ 1901 թ. իսկ 1904 թվականին նա կամուսնանա ջութակահար Մարգարետ Մարշալկի հետ։
Նրա մնացած ստեղծագործություններից կարելի է առանձնացնել այնպիսի բանաստեղծական ստեղծագործություններ, ինչպիսիք են «El loco en Cristo Emanuel Quint», 1910 թվականից, «La isla de la Gran Madre», 1921 թվականից կամ «El Gran Sueño»-ն։ 1942 թ. այլ դրամաներ, ինչպիսիք են «Էլ Սալվադոր Բլանկո», 1914 թվականից, հիմնված կոնկիստադոր Էրնան Կորտեսի և ացտեկների կայսր Մոկտեզումայի վրա, «Ֆլորիան Գեյերը», 1895 թվականից, կամ «Ռոզ Բերնդը» 1903 թ. կամ վեպեր, ինչպիսիք են «Ուլիսեսի կամարը», 1911-ից, «Ձմեռային բալլադը», 1917-ից կամ «El Hereje De Soana» 1918-ից։
1912 թվականին նրան կշնորհվի գրականության ամենահեղինակավոր մրցանակներից մեկը՝ Գրականության Նոբելյան մրցանակ։
Գերհարթ Հաուպտմանը մահացավ Ագնետենդորֆ քաղաքում 1946 թվականի հունիսի 6-ին թոքաբորբի հետևանքով։ Նրա մահից հետո նրա գործերից մի քանիսը լույս կտեսնեն, օրինակ՝ դրաման«Հերբերտ Էնգելման», 1950 թ. կամ «Վինքելման» անավարտ վեպը, 1954 թ.
