2023 Հեղինակ: Jake Johnson | [email protected]. Վերջին փոփոխված: 2023-05-24 23:12
Այսօրվա հոդվածում մենք կկենտրոնանանք ձեզ իռլանդացի գրող Սամուել Բեքեթի կյանքի և ստեղծագործության մասին պատմելու վրա:
Սամուել Բեքեթը ծնվել է Դուբլինում 1906 թվականին և մահացել Փարիզում 1989 թվականին: Այս հեղինակը սովորել է Պորտորայի թագավորական դպրոց կոչվող բողոքական դպրոցում: Այնուհետև նա շարունակել է իր կրթությունը Դուբլինի Թրինիթի քոլեջում, որտեղ ստացել է դոկտորական աստիճան Ռոմանական լեզուներով:
Որոշ ժամանակ անց նա շարունակեց կապվել համալսարանի հետ՝ աշխատելով որպես պրոֆեսոր Փարիզում: Այս ժամանակ նա նաև իրեն նվիրել է ֆրանսիացի գրող Մարսել Պրուստի հետ կապված քննադատական էսսե գրելուն։ Այս փուլում նա հանդիպեց մեկ այլ մեծ վիպասան և իր մտերիմ ընկերոջը՝ James Joyce:
Նա կարճ ժամանակով վերադարձավ Դուբլին 1930 թվականին՝ աշխատելով որպես ֆրանսիացի ընթերցող համալսարանում, բայց որոշեց արագ հեռանալ՝ տարբեր գործեր ընդունելով տարբեր երկրներում, ինչպիսիք են Գերմանիան, Իտալիան և Ֆրանսիան: Նա վերջնականապես մնաց Paris-ում 1937 թվականին: Այդ տարիներից մեկում նա կրեց նաև հոր կորուստը, մի փաստ, որը շատ նշանավորեց նրան անձնական կյանքում և արտացոլվեց գրական գրականության մեջ: աշխատանք։
1942 թվականին նա ֆրանսիական դիմադրության անդամներից էր և ստիպված եղավ փախչել Ֆրանսիայի հարավ՝ գեստապոյի կողմից բռնվելու համար։ Այնտեղ, առանց գերմանական բանակի կողմից շրջապատված լինելու ճնշման, քանի որ նրանք դեռ չէին հասել այդ տարածք, նա կարողացավ գրել մի վեպ, որը կոչվում էր.«Watt«.
Երբ պատերազմն ավարտվեց, Սամուել Բեքեթը կարողացավ իրեն նվիրել բացառապես իր գրական կարիերային և, այսպիսով, նա ստեղծեց. Մոլլոյ», «Մալոնը մահանում է» և «Անասելի»:
Լինելով երկլեզու՝ Սամուել Բեքեթը չուներ հատուկ լեզու իր ստեղծագործությունները գրելու համար, քանի որ նա գրում էր ինչպես անգլերեն և ֆրանսերեն: Բայց նա ընտրեց այս երկու լեզուներից մեկը 1945 թվականին, ուստի նա ստեղծագործեց ֆրանսերենով, իսկ ավելի ուշ ինքն էլ թարգմանեց դրանք անգլերեն։
Արժանավոր հրատարակիչ ձեռք բերելուց հետո, որը ծանր գործ էր, նա կարողացավ ստանալ իր պիեսներից մեկը՝ «Սպասելով Գոդոյին» վերնագրով,բեմադրությունը թատրոնում: Այս պահին և այս հրատարակչի օգնության շնորհիվ Սամուել Բեքեթին հաջողվեց հասնել այն ճանաչմանն ու համբավին, որին արժանի էր ինչպես հանրության, այնպես էլ քննադատների կողմից։
Այս հեղինակային ոճին բնորոշ է գրական դաշտում մինչ այժմ արված ամեն ինչից խզելը, այսինքն՝ ավանդականի լրիվ հակառակն էր՝ շրջանցելով բոլոր կանոնները և որպես հարթ ու զրոյական սցենարներ ստեղծելով իրենցը։, որոշ սխեմատիկ կերպարներ և հազիվ ձևավորված երկխոսություններ։ Թատրոնի այս տեսակը կոչվել է «աբսուրդի թատրոն» կամ «հակաթատրոն»:
Իր ստեղծագործությունների թեմայի վերաբերյալ Սեմյուել Բեքեթը թթվային հումորով է վերաբերվում միայնությանը և մարդկային գոյությանը:
Այս հեղինակը ստացավ Նոբելյան մրցանակ գրականության ոլորտում 1969: տարում:
